Ne bilir-divan- Şiiri - Erdinç Tip

NE BİLİR (Divan)

Dünya malına tapanlar acep haldan ne bilir
Tek derdi malı çoğaltmak helal maldan ne bilir
Bir kez bile bir gönül’ü hoş tutup sevindirmez,
Her sözü sanki bir zehir, şeker, baldan ne bilir

Sarraf olmayan bilemez inci ile mercanı
Merhameti olmayanlar incitir bütün canı
Sabır ile yeşert meyve veren ol ağacını
Durmadan taş atan, meyve veren daldan ne bilir

Sevgi, saygı bir yuvanın sağlam temel taşıdır
Baba evin bereketi, ana ekmek, aşıdır
İyi bil ki cehalet her kötülüğün başıdır
Cahil olan elif, ba’dan, cim’den, dal’dan ne bilir

Kimi muska, büyü, kimisi de cinle uğraşır
Kimi ekmek bulamazken kimi binle uğraşır
Kimi sevgiyle yaşatır, kimi kinle uğraşır
Çok konuşur şükür etmez, hal-i laldan ne bilir

Erdinç Hoca eğri değil, doğru eyle özünü
Derinlere dalma herkes bilsin, alsın sözünü
Mevla’nın her kulu güzel, hiç ekşitme yüzünü
İnsanları hor görenler bu vebal dan ne bilir