Ne bilir Şiiri - Birkan Demirci

Dikeni bağrında bilmeyen bülbülün acısını gül ne bilir,
Ferhat’ın halini bilmeyen dağ delmeyi ne bilir.
Aşka düşmeyen yürek yanmanın özünü ne bilir,
Kavuşmayı bilmeyen ayrılığın hüznünü ne bilir.

Yâr uğruna pervane gibi yanan canı anlamaz,
Küllerden doğmayan ateşin harını ne bilir.
Bir damla sevda için okyanusta boğulmamışsa,
O yolda susuz kalmanın ağırlığını ne bilir.

Leyla’sız Mecnun’un çöller gibi sessiz feryadını,
Sevmeyen gönül o aşkın yangınını ne bilir.
Her yara bir aşkla açılır, her iz bir sevda izi,
Sonsuzluğu aramayan, bu yolun sonunu ne bilir.