Ne bileyim. 10.10.2024. ...

Ne Bileyim"

Ne bileyim, kimse beni benim gibi sevmedi,
Benim sevdiğim gibi.
En çok ben sevdim,
En çok ben korktum kayboluşlardan,
Kimse kaybetmeden korkmadı beni,
Kimse beni kazanmak için didinmedi.

Kimse benim için çırpınmadı,
Bir telaşa düşmedi adım her anıldığında,
Ne bileyim işte,
Kimse benim gülüşümü sevmedi,
Benim için değerli olmadı hiçbir şey.

Kimse sırf sesimi duymak için aramadı,
Hep ben koştum, ben ses verdim,
Ben tükendim yollarında,
İsterdim ki, bir kez olsun insanlar da dursun.
Bir anlığına zamana yenilsin,
Ama hep ben yoruldum, hep ben sustum.

Bir kere de onlar gelsin istemedim mi sanıyorsun?
Bir kere de onlar özlesin,
O büyük sessizlikte ben olmadan nereye savrulduklarını görsünler.
Ne bileyim işte,
Belki de ben fazla sevdim,
Kendi ellerimle büyüttüğüm sevginin gölgesinde kayboldum.

Bir sela sesi ile herkes eşilecek birden,
Herkesin hayatında en önemli kişi ben olacağım,
Herkes koşacak tabutumu kaldırmak için,
Sıraya gelecekler mezara koymak için,
Birbiriyle yarışacaklar üstüme toprak atmak için,
Kürek sırası bekleyecekler işte.
Hayatımda ilk defa olsa,
Önemsediğini görmek istediğim an,
Ama artık çok geç...