Ayaz vuran dallardan, çiçek gider, bar gider
Gün vurunca dağlara, bulut gider, kar gider
Hak dostu gönüllerden, zulüm gider, şer gider
Hak'dan yıgar ol seni, nen varısa vir gider
Ne beslersin bu teni, sinde kurd kuş yir gider
Ömrü nefse verme baç, kurtulması olur güç
Atıl durma öyle hiç, aşkın şarabından iç
Haram harmanından geç, helâlinden eyle çeç,
Ölene bak gözün aç, dökülür sakal u saç
Ilan çıyan gelür aç, yiyüp içüp sir gider
Kalpleri defolular, kullukta falsolular
Onlardır onurlular, eli, yüzü nurlular
İradede güçlüler, nefsine oruçlular
Bize bizden ulular, inen eyü hûlular
Ol eyü ‘amellüler, haber böyle dir gider
Faydası yok sanalın, amel ister emelin
Durmasın hiç pedalın, menzile çıksın yolun
Dökülünce amelin, ak çıkmaya cemalin
Kesgil harâmdan elün, kesgil gaybetden dilün
‘Azrâîl el'irmedin, bu dükkânı dir gider
O’nadır kalpte vuruş, O’nadır teslim oluş
O’nadır hep yöneliş, O’nadır cümle dönüş
Çekilse dünyalık fiş, biter hayal, biter düş
Ecel irer kurur baş, tiz dükenür uzun yaş
Düp düz olur tag u taş, gök dürilür yir gider
Nokta koyup gurbete, uyacağız âdete
Hazır olsun reçete, ebedi saadete
Katlanmadan zahmete, ermek olmaz rahmete
Çün cân agdı Hazret'e, yarak it âhirete
Tanla turan tâ'ate, Tanr'evine ir gider
Ecel anı gelecek, can ağacı solacak
Ruh tenden ayrılacak, beden yetim kalacak
Can bitti sanılacak, Delibal can bulacak
İy Yûnus sen ölicek, sinün nûrla tolıcak
Îmân yoldaş olıcak, âhirete şîr gider
16 Haziran 2017
Celil Çınkır
Kayıt Tarihi : 20.6.2017 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yunus Lügati Yığar: men eder, engeller Nen: neyin Sin: mezar Vir: ver Yir: yer U: ve Ilan: Yılan Sir: tok, doymuş halde Hûlular: huylular Kesgil: vaz geç, terk et Gaybet: Başka yerde bulunmak, gıybet, bir şeyin diğer bir şey içinde gayb olması. Dedikodu. İrmeden: ermeden, ulaşmadan Dirmek: toplamak, dermek Tiz: tez, çabuk Tag: dağ Dürilür: dürülür, kapanır Yir: yer, yeryüzü Çün: Çünkü, madem ki, ne zamân ki. Yarak etmek(t): Hazırlık etmek. Sefer için gerekli hazırlığı yapmak. Turan: duran, ayağa kalkan Tâ'at(a): Allah'ın emirlerini yerine getirme, itaat etme, ibâdet etme. İr(t): Er, vaktinden evvel. Tolıcak: dolacak Şîr-gîr(f): Arslan tutan, arslan avcısı. Mecazen güçlü.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!