ay döndü güneşe
akşam döndü sabaha
ben dönmedim kendime
ben kayboluyorum sanırım.
kafamın karışıklığı ruhuma yansıdı.
ruhum karışık, ben karışık,
of anam of! dünya karışık
sözde mantıklı kızımdır ya
ama mantık aşmıyor bu dünyayı
bu dünyaya insan olmak yetmiyor.
yetmiyor sitemler, yetmiyor cefa
gözyaşlarım dinmiyor
ben sussam içim susmuyor!
sindirildim mi acaba ?
acaba artık ben bittim,
ben, ben olmaktan çıktım mı?
kaybolanlar listesine mi girdi mizacım
yükün altında.
acaba, acaba, bitmeyecek bu acabalar
ölünce de acaba böyle miydi?
diyecekler ardımdan
çözmeyecek beni bu dünya.
kendini tanımak bile yetmiyor bazan
yetmiyor; iş, okul, aşk, savaş.
gün geliyor dört dörtlükken
gün geliyor tarifsiz sıkıntı,
dert oluyor içime
26.05.2001 4; 35
Kayıt Tarihi : 3.3.2003 03:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!