Kırk yıl oldu dönmüş oldum köyüme,
Ne ben eski benim ne köy eski köy.
Bek çok candan seven rahmetli olmuş,
Ne ben eski benim ne köy eski köy.
O çıplak köy ağaçlarla bezenmiş,
Sular gelmiş, bahçe bostan süslenmiş.
Meyve ağaçları bile bar vermiş.
Ne ben eski benim ne köy eski köy.
Evlerin önünde traktörler var,
Reçberlik üç günlük, döver biçer var
Her şeyleri mevcut mutlu değiller,
Ne ben eski benim ne köy eski köy.
Köyün kahveleri gençlerle dolu,
Vat saptan sorulur komşunun hali.
Camilerde üç, beş kişi ahali,
Ne ben eski benim ne köy eski köy.
Mal yüzünden baba oğul kavgalı,
Kardeşler küsülü bozuk ev hali.
Ne saygı kalmıştır, ne de kan bağı,
Ne ben eski benim ne köy eski köy.
Kesilir kurbanlar dolaplar dolar,
Bayramlaşma telefonlarla olur.
Uzaktan uzağa hatır sorulur.
Ne ben eski benim ne köy eski köy.
Bozçalı yazmaktan başka ne dersin,
El geçtiği yoldan sende gidersin.
Örf, adet, gelenek öldü mü dersin?
Ne ben eski benim ne köy eski köy.
13.08.2019
Seyfet Bozçalı
Kayıt Tarihi : 28.9.2019 14:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfet Bozçalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/28/ne-ben-eski-benim-ne-koy-eski-koy.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!