Ne bekliyorsun? Şiiri - Yasemin Kurt

Halimden anlamıyorsun,
Sevgiyi yaşamayı sevmiyorsun.
Söyle zalim sen hayattan ne bekliyorsun?

Karanlığın içinde kalmışsın,
Duyguların üşütür olmuş yürekleri çürütür.
Sevdalar senden el ayak çekmiş,
Alabora olmuş gemi misali batmışsın.

Düşün yaşayacağın her anın dolu dolu mu geçmekte?
Saçlarına ak düşecek ve elinde kalmayacak sevgi sermayesi.
Dileneceksin ama hiçbir yürek acımayacak sana.
Vicdansızlığının altında ölümü bekleyeceksin belki de.

Gülmende bile soğuk bir ürperti dolaşır,
Ay ve güneş,sende anlamlarını yitirir.
Ufuk çizgisi gibi belirsizleşmiş düşüncelerin nedense.
Nefretin nedir haydi söyle.

Sokakların sesi var ama sende ses seda yok,
Taşıdığın beden ve kalp değil mi ki bu ne biçim insanlık?
Yaşadığın günlerin kıymeti nerede?
Sorgulamaz olmuş yürüyorsun,bu ne biçim sorumsuzluk.

Olmaz birşey demelerle yaşam uzatılmaz,
Elindeki tek tüy parçası bile birgün bırakır seni.
Haberin olmaz.
Sevdaya ver elini ısıtsın,
Buz tutmuş yüreğini.
Yüreklice seviyorum diyene şans ver artık,
Birşey olmaz demelerle geçirme ömrünü.
Ecel gelir seni götürür,haberin olmaz.