Sabahları beklemek zordur uykusuz gözlerde hep aldanmışsa yüreyin acılar içinde kavrulan bir bekleyiş kimsenin bilmediğini bilmek bildiğinden üzülmek ne yaşam ki sonsuz ve çaresiz belki bin yaşında belki binlerce yaştayım asırların verdiği büyük acılar ders vermemiş yüreğime kapatıp gözlerimi sonsuz uykuya gitmek istiyorum bilinmezlikler diyarına kırmamak için kırılmaktan yoruldum belki umud belki biz bekleyiş ama artık beklemek ve beklentinin acısını çekmek ve hüznün gözyaşlarını dökmek istemiyorum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta