Ne Aradığımı Arıyorum

Şöyle düşünüyorum da bazen
Bu ben miyim
Serseri serseri gezen
Köhnemiş caddelerde
Kaldırımları ezen.

Sevmiyor biliyorum
Gönlümdeki sevgi bile beni
Mevla’mdan diliyorum
Öğret bana sevilmesini

Ürpermiş bir çocuk gibiyim
Pır pır atar durur kalbim
Sanki hem deli, hem divaneyim
Bilmem ki ne yapıyorum, neredeyim, neyim?

Hüzünler içiyor, hüzünler biçiyorum
Hazan mevsimini
Yar diye seçiyorum
Melul melul geziniyor
Sevdalarımdan vazgeçip
Yine sevdalarımı seçiyorum

Ben teli kopmuş sazımın
Kırık mızrabıyım
Yorgun bestelerin
Bitmeyen ıstırabıyım

Elemle büyüyor, kederle besleniyorum
Her gün taze, insafsız bir sızı
Kara sisli dünyamda
Hislendikçe hisleniyorum

Bana mı düşman bu ağaç?
Bana mı hasım şu kuş?
Zakkum tarlasında yürüyorum
Çıkıyorum inişlerimde dahi yokuş

Perdeleniyor manzaram
Kararıyor gözüm
Gündüzlerde geceleri yaşıyorum
Yazları üşüyor, kışları yanıyorum
Ben kaybettiğim aşklarımı arıyorum

Dua dua yalvarıyor
İçin için ağlıyorum
Göz yaşlarım kalbime, kanım gözüme akıyor.
Leyla’ma baktıkça
O başkasına bakıyor

Şiirlere dost oldum
Kelimeler sevgilim
Ama onlar bile susuyor
Ben konuştukça
Bilmiyorum ne olur halim?
Kim olacak dilim?

Yine kalktım ayağa
Oturdu duygularım
Ben yürüdükçe duruyor
Durdukça yürüyorlar
Bana bunu bile çok görüyorlar!