Ne ara büyüdük biz?
Ne ara kederlendi gönüllerimiz?
Çocuksu sevinçlerimiz,
Ne ara terketti bizi?
Dünya nasıl böyle küçüldü?
Ah be arkadaş, söylesene,
Biz ne ara büyüdük böyle?
Küçücüktü ellerimiz,
Tasasız uykulara dalardık,
Yorgun günlerin sonunda,
Pembe rüyalarımız vardı,
Masallar diyarından gelen!
Tek üzüntümüz akşam ezanlarıydı,
Karanlık çökünce
Annelerimizin eve çağıran sesiydi,
Oyunlarımızı bölen!
Tatlı gülüşlerimiz vardı,
Ayak seslerimiz sokaklarda çınlardı,
Saf, temiz bakışlarımız vardı,
Söylesene arkadaş,
Biz ne ara kirlendik böyle? !
Ne ara kıydık kendimize...
Kayıt Tarihi : 31.5.2007 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!