☆☆NE ARA☆☆
Zaman öylesi zamana evrildi ki arzın dengesi olan sevgi kayboldu yüreklerden...
Nasıl bir satranç oyunudur ki
hep şah mat olur insanlık,
leylim gecelerin nasipsiz akşamlarına yağar göz yaşı
en çokta çocuklar ıslanır bu yağmurlarda...
Nerede bir çocuk ağlarsa benim yüregim yanar
Acının, zulmün dini, imanı, mezhebi yoktur
Hele ki çocuk
her coğrafyada, her yaşta çocuktur...
Ne çok özlem yükledik, o kirlenmemiş dünyamıza,
ne çok hasret türküsüydü dilimizden düşen...
Ne ara güneşimizi çaldılar yüregimizden!...
Bülent Baysal
Bülent BaysalKayıt Tarihi : 16.3.2024 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!