Çiçek açmaz bazen tomurcuk,
Bir yel eser ,düşer gider yerlere
Akmaz bazen yaşın ,
Alışmıştır gözün bitmek tükenmek bilmeyen ,dertlere
Akarı yoktur belki suyun ,
Biçare ne kazar durursun yatağını
Duyamazsın belki de kalbin sesini,
Çok kereler kırılmıştır eskide
Ne anlatır durursun , anlamaz ki kimse senide
Herkes yaşar olmuş ancak kendi aleminde
Sevgiler ,sevgililer pelesenk olmuşta dillere
Ne diye inanıp durursun , etmedin mi ki tecrübe
Çilesi olmayan sevdaya talip olur herkes elbette
Mesele , sabr etmeyi sevda edinebilmekte
Dillerde sevda herkes aşıkta birbirine
Herkesin sevdası ancak ,elde etmekte
Sussan olmuyor konuşsan derler ,geveze .
İnsana ulaşılmıyor gözlerde hep ,perde..
Hep kendisi gibi sanıyor ,yontuyorda yontuyor ;
Kuruntudan seni hiç ama ,hiç işitemiyor …
Olmaz bazen olmamalıldır belki de .
Sonu gelmez sözler söylenmemeli de..
Susmak içine atmak etbet kafi gelse de;
Anlaşılamamak derdi yeterde artar aklı yetene
…
Osman bahadır odabaş
Nisan 2022
Kayıt Tarihi : 22.2.2023 05:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!