Gecenin bir yarısı;
Kaldırım taşları dolanıyor ayağıma.
Rakı kokan sohbetlerde;
Sarhoş kelimeler oyuyor beynimi.
Uykum almış başını gitmiş,
Gecenin sükuneti;
Yıldızlara yaltaklanıyor.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta