Ne Anlarsın ki Sevgiden

Gecenin el ayak çektiği şu saatlerde,
Kulağımda bir hüzün şarkısı,
Yalnızlığımla ben aralıyoruz gecenin perdesini
Gözlerimizden yağmur bulutları iniyor
Sonra kırıyoruz iki lafın belini.
Yüzümüz düşmüyor üzülmüyoruz,
Terk edilişimize.
Mutluyuz böyle elimizden geldiğince.
Örtüyoruz ayaz da kalan yüreğimizin üstünü,
Oradan buradan derken,nasılda geçiyor zaman
Ömrümüz bitip tükenmeyen hazan mevsimi.

Bu sabah da gün ışığı usulca
Nazlanarak odama girecek,
Yinede değişmeyecek bana ait hiçbir şey
Ben dünya dan
Dünya ben den bir haber
Yaşıyoruz işte,keyfe keder.

Bir de yeni sevgili bulmuşsun dediler,
Demek öyle hadi hayırlısı.
Biri gelir gider biri,
Bu ilk değil ki.

Hiç imkansız olanı sevdin mi?
Oysa benim için imkansızdın,sen
Ben kadar karamıydı gözlerin?
Ölümüne sevmesini.
Karşılıksız sevginin boğazında düğümlenmesini,
Bilir misin?
Ne anlarsın ki sevgiden?
Ben yürek mahkumu,
Sen sevgi yoksunu
Çekiyorum ellerimi ellerinden.
Olduğun yerde kal!
Yüreğimi alıp gidiyorum senden…

Gamze YAĞMUR

28.01.2012