Ne Anlamı Kaldı Şiiri - Muammer Gündüz

Biten bir hikâye benimkisi
Boş kalan hayatın; tadımlık hatırası gözümde canlanan
Doğmamış yarının, mutluk dolu beklentisi
Güzellikler, çoktan bırakıp gitmiş küçük dünyamı
Beklenen mutluluk, ne bugün ne yarın gelecek
Çaresiz boş gözlerle bakıyorum gökyüzüne
Oysa yıldızlar gün doğarken bırakıp gidecek
Ne anlamı kaldı bugünü yaşamanın
Ne anlamı var yarına ulaşmanın

Hayaller yasaklamış kendini
Mahrum etmiş gözlerime dokunmayı
Yabancıyım insanlarından uzak kaldıkça
İnsanlarda esirgemiş içten gelen merhabayı
Vefa arkasına bakmadan terk etmiş yürekleri
Yüreklere duvar örülmüş sevgisiz, kişiliksiz
Ne anlamı kaldı insanlarla yaşamanın
Ne anlamı var insanları tanımanın
Süratle koşuyoruz bencilliğe
Hayat akışına devam ediyor ısrarla
Tükenen sevgiye nefretle meydan okuyoruz
Aşkla aramızda uçurum var hala
Çıkar ilişkileriyle aşkları yontuyoruz
Ne anlamı kaldı aşklarımızın
Ne anlamı var sevgiliye bağlanmanın

Yalan attık insanlara mutluyuz dedik
Yürek sızısı acıları bıraktık bir köşeye
İncinmişken hayatın her anında;
Tebessüm etmeyi bildik çaresizce
Uğrak mekânlar da yalnızlığa battık
Onca insan içinde zormuş yalnız kalmak
Üzüldük ama belli etmedik
Başımız eğilmedi bu yüzden
Başımızı eğen çaresizlikti sadece
Hayat çoktan yalnızlığa sevk etmişti bizi
Tebessüm yoktu bu oyunda özgürce
Ne anlamı kaldı bugünü yaşamanın
Ne anlamı var yarına ulaşmanın