Ne Anladın? Şiiri - Teoman Özgün

Bir an geçmişe gittim ve İbrahim’i düşünüdüm.
Bana neden Huseyn’i düşünmedin diye sorma?
Hüseyin’in Kerbela kıyamının felsefesi,
Kıyamete kadar ihlam kaynağı olduğundan,
Kim hakkı ile anlayabilir ki?
Hani şu eli baltalı,
Tevhidin banisi,
Put kıran İbrahim(a.s) ’i,
Putları birer birer devirip geçen İbrahimi!
O zifiri karanlığı aydınlatan İbrahim’i.
Gel gör ki,
Gönüllerin üstüne çöken kara bulutları dağıtmak,
Bu kahrolası zifti söküp atmak o kadar zor olmuş ki,
Zulüm ve tuğyanlık insanlığın erdemliği sayılır oldu!
İbrahim ile buluşma risalesini okumuştum.
Okumak için okumak adına...
Ne anladın?
Diye sorma.
Ne anladığımı bende bilmiyorum.
Bildiğim tek şey var,
Okumuştum işte!
Elime baltayı alıp meydanlara çıkmak istedim bir an,
İbrahim'i taklit ederek! Sonra,
Elimdeki baltanın önce BEN’e vurulmasını,
Gerektiğini anlayınca korktum, ürktüm,
Çünkü BEN herşeyden önce ölmesi gerekirken,
Her şeyden daha değerli olmuştu benim için.
Sakın bana benlik değerlidir deme!
Senin ve benim benlikten anladığımız anlamlar,
O kadar farklı iki benlik oluşturuyor ki,
Biz olması gereken benin uğruna bizi feda eden BEN!