Ne insanlar tanıdım, bildiğin ayıydı
Kendine sorsan, insan evladıydı
Çok çok uzaktan bakınca, benziyor azıcık insana
Sen ona hayvan desen, hakaret olur hayvana
Evet insandan doğunca, benziyorsun insana
Bu durumda çok önemli, seni yetiştiren ana
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Keşke dünyada herşey güzel olsa da böyle şiirler yazılmasa ama maalesef hayat düz bir çizgi değil, inişli çıkışlı... Teşekkürler Hatice Hanım..
Şair tanıklık ettiğini yazar, yazmalı da elbet.
Şair denince hep şık şıkırdım, allı pullu şeyler
yazan demek değil ki, aslında şairin asli görevi
topluma ve yanlış gidişata ışık tutmaktır.
bozulan öz değerleri hatırlatmak.
kutlarım Zeynep hanım, emeğinize ve duyarlı
yüreğinize saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta