Ne Altın Kaldı Nede Gümüş

Yerde uzanmış biri yatıyor
Ne derdi var acep,kalbi atıyor
Ayağından tutmuş,belkide o acıyor
Göğsüde açık etrafına şaşkın şaşkın bakıyor

Ne oldu ona da o vücudu çekemiyor
İnsan bulunduğu ortamı hiçe sayıyor
O da canlı içinde ne fırtınalar çakıyor
Yaklaştım ona garip garip bana bakıyor

Merhamet ya içim üzgün, kalbim burkuldu
Çaresizliğim ona karşı nutkum tutuldu
Edemedim elinden tuttum oda kurtuldu
Sesi çıkmıyor halsiz halsiz toprağa yoğruldu

Korktum birden bağırıp yardım istedim
Çevremde insan çok hepsi garipsedi
Ne olur tutun yardım edin diye inledim
Bana üzgün üzgün bakarak gülümsedi

İşte son oldu o an o bakış o gülüş
Kalbimden akan ılık ılık süzülüş
Hiç aklımdan çıkmaz,içimdeki büzülüş
Dünyam yok oldu ne altın kaldı nede gümüş
25.01.2008
Bahattin Tonbul