Ne Alem Şiiri - Mehmet Bor

Kimbilir...
Alemde neler oluyor?
Gecenin grileştiği,
şuan da.
Bir çığlık atıyor,
belki de bir kadın.
Belki de yüksek bir kaldırımdan.
Kayıyor bir yıldız.
Belki de bir genç kız,
masumiyetini kaybediyor.
Belki de bir el,
bir kapıyı zorluyor..
çalmak için.
Bir bebek feryatla,
duyurmak istiyor kerdini.
Bir baba, gece vardiyasın da,
düşünüyor evdekileri.
Bir mahpus.
Pazartesi'yi bekliyor..
özgürlük için.
Göçmen kuşlar...
Gecikenleri bekliyor sabırsızca.
Kimileri sadaka umuduyla,
bekliyor..
Eğlenceden dönenleri.
Bekçiler sabahı.
Demiryolcular bir sonra ki,
treni.
Gelen, gideni.
Giden, geleni.
Klakson sesleriyle,
yuvaya uçan gelini.
Nöbetden dönen anayı.
Kavuşmak için günleri.
Kor düşen yürekleri.
Beklese de, nafile..
dönmeyecekleri.
Ey alem...
Nasıl bir alemsin.
Seni yazmak,
Seni nitelemek..
Çok...ama çok zor.
Sana sevgi demek,
Aşk demek.
Hepsinden öte,
Sana, vuslat demek.

Mehmet BOR
03.05.2003