Ne Ala Şiiri - Berker Sinan Coşkun

Ben gönlümü sana verdim de,
Mecnun olup çöle düştüm de…
Bir köz gibi ateşe girdim de,
Bir gönlünde pişemedim ne ala.

Tutsaydın ellerimi bırakmadan sen de,
Sonra kapatsaydın gözlerimi saçlarınla.
Ben hilal kaşlarına çatıp takıldım da,
Bir gözüne giremedim ne ala.

Hani aşk sen ben değil de biz olmaktı?
Hani seven sevdiğini öyle ya da böyle alırdı?
Sanki biz günahkarmışız gibi es geçmişlerde,
Bir mutluluğa sığamamışız ne ala.

Şimdi ne sen varsın ne de ben burada,
Söylesene şimdi yüreğin hangi yağmurda?
Ben şimdi sana kavuşamadım ya;
Ölüm bir değil bin olsa ne ala…