Seni aptal sansınlar,
En iyisi aldırma;
Çağı fazla aşanlar
İstemez seni asla.
Lâkin haksız olsalar,
Kapamazdılar masa;
Arada kalmasalar,
Renk vermezdiler sana.
Akıllı davransalar,
Gaf yapmazdılar asla;
Özde dürüst olsalar,
Zaten değmez, alınma...
Sana yol gösterenler
Eminse, hiç üzülme;
Çok akıllı iseler,
İzin ver, hiç düşünme.
Lâfı esirgeyenler
Konuşursa, çekinme;
Arkandan söylenenler
Rivayettir, yerinme.
Afakî düşünenler
Gezinirler, gücenme;
Ömür uzun, deseler,
Zikreyle, pek sevinme...
Kayıt Tarihi : 26.4.2008 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
‘Şubat, 1998’ Efendim, özentilerin ve saplantıların ‘yaşı-başı’ olmaz ki... Ben de böyle bir modanın seline ta 1998’de kapılmıştım bir ara... İlk defa Fransız Edebiyatı’nda ortaya çıktığı rivayet olunan bu tarzda şiir yazmak pek de öyle maharet gerektirmiyor...
![Seçil Karagöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/26/ne-akrostis-ya.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)