Ne Adammışım Bee Şiiri - Murat Öztürk

Ne Yakarım,
Ne Bıkarım,
Çamaşırı da Yıkarım,
Her Lafa Kulaklarımı Tıkarım,
Ömür Benim Ömrüm Değil mi Güzelim…
Gel Seninle Beyoğlu’nu Biz Gezelim…

Ne Susarım,
Ne Coşarım,
Ben Seninle Koşarım,
En Engebeli Setleri de Aşarım,
Ben Erkeğin Güneşte Kalmış Yanıyım…
Güzelim Ben Senin Sevdanın Sarayıyım…

Ne İçerim,
Ne Geçerim,
Ben Çimleri de Biçerim,
Sarhoş Oldum Mu Kendimden De Geçerim,
Ben Ne Yolun Yolcusuyum, Bilmeden Gidiyorum…
Ben Bu Aşk Yüzünden Ayarımı Bozdum, Ölüyorum…

Ne Bakarım,
Ne Takarım,
Ben Otuzunda Bir Bekârım,
Laf Söyleyen Olursa Kafasına Sıkarım,
Yoktur Benim Sevda Salımda Bir Ömür Gidecek…
Bu Öyle Bir Şiirki! Ne Zaman? Nasıl Ve Ne Şekilde Bitecek…

Ne Sönerim,
Ne Dönerim,
Ben Yamuk Yapan Adamı da Döverim,
Ne Yandan Gelirse Gelsin, Elimdedir Yakası…
Budur Delikanlının Hasmına Forse Atmış Cakası….

Ne Tozuttum,
Ne Bozuttum,
Ben Yârimi İstanbul da Unuttum,
Var mı Bana Yan Bakan, Varsa Çıksın Şöyle Görelim…
Varsa Baba Bir Yiğit Çekil Şöyle de Adam Gibi Döveyim…

Ne Hardayım,
Ne Dardayım,
Ben Deli Gibi Efkârdayım,
Yoktur Beni Anlayıp Şerbetimi Verecek…
Bu Şiir Benim Plaketim Olarak Bana Verilecek….

Murat Öztürk (Sessiz-Sair)
17.06.2007