Ne acıdır yüreğin yanması,
bütün şehir yangın yeri kokar,
ıslanan gözyaşlarıyla.
Külün kokusu bir başkadır,
nefes aldıkça ayrılığı hatırlar,
bir kez daha yanar yüreğin…
Ne acıdır yarin gidişi,
onu götüren yollara hıncın artar,
dağ gibi devirmek istersin de,
İzlerine kıyamazsın.
Baktıkça hatırlarsın gidişini,
bir kez daha ellerin uzanır arkasından gidişine…
Ne acıdır yalnızlıkla muhabbet,
baktıkça dört tarafına,
gölgenden başkasını göremezsin.
Duvarlar akseder sessizliği,
kalbin yorgun atar,
bir kez daha kaldırmaz artık ayrılığı…/Sabri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 10.3.2016 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!