Kimisi çarıksız gezerken, kimisi günlük araba değiştirir.
Kimisi ekmek bulamaz, kimisi çok yemekten nefes alamaz.
Kimisi kirli su bile içemez, kimisinin özel gölü var.
Kimisi kira ödeyemez borç içinde yüzer, kimisi lüks villalarda altın suyu ile yüzer.
Kimisi tatil nasıl bir şey bilemez, kimisi kendi tatil köylerinin sayısını bilemez.
Kimisinin üzerinde donu yok, kimisinin elbise mağazası zincirlerinin sonu yok.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta