Bir nefeslik aşkımızı
Harcamayalım diye
Nefeslerimizi tutup
Ölseydik de,
Kanatlanıp,
öbür dünyada buluşsaydık.
Ne kaybederdik
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Güzel söylemişsiniz fakat aslında hepimiz ikinci bir hayatın var olmadığını bildiğimiz halde böyle bir avuntuda teselli bulmaya çalışırız…Han psikolojik açıdan aslında bir çıkış noktas… Tebrikler…
Tebrikler Esma Hanım:)))Yüreğinize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta