Mazul Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Mazul

Her kimin isteği haksa mutlak , hak eder manzur ,
Darağacı yolundan gitmektir, pirin yolunda Mansur .
Aydınlık ülkesinde, herkese lidere görünür manzur ,
Yüce darağacı mertebesine ulaşmış lidere Mansur .
*
Alim der ki kalp kendini düşürmüş zülfün ağına ,
Aklı olsa idi eğer neden kaçınmaz senden tırmandı amansız dağına .
Güzel ahlak bilgelik imkânsızdır aşk cennetine girmeden ,
Acep pişirilir bu cezvede, ateşin olur tüm âleme nur .
*
Kanıma susamış, içirsin içsin, amma ,
Ne yaptım da o pembe dudaklar benim için oldu sır .
Kavuştuğun ateşse terk ettiğin kara gün ,
Yakınken sana kıvılcım, uzakken oluyor kül .
*
Tuhafıma gider sofunun boynunda tespih görünce ,
Kare tarikat giymiş üstüne hiçbir anlamı yok gereksiz .
Dünyanın rengârenkliğine aldanıp ta eşek arısını bal veren sanma ,
Acımasızdır hiçbir güzel tat vermez zambur .
*
Attığın hançerle Şiwan şehadet şerefine ulaştı ,
Kanım oldu ab-ı revan yüreğimde kalmadı mazul …

Şiwan Ali yilmazdağ