Nazo Şiiri - Hadi Çağlar 2

Ayağında şalvar başında yağlık elinde çapa
Pamuk tarlasında ilerlesin otlara vura vura
Yorgunluk bedenine çökmüş terler belirir alnında
Bir uçtan bir uca salınarak gider gelirsin Nazo

Durup yaslanırsın çapanın sapına
Böylece soluklanırsın bir nebze olsun yaslanarak
Sucu arkanızda dolanır uzatır su dolu tası
Başına dikerek içer serinletirsin yanan yüreğini

Kuşluk vakti bitmiştir bırakılır çapalama işi
Bütün işçiler çapları alır omuza yola koyulur
Nazom yorgun argın yürür römorke doğru
Herkes biner römorke çalışır traktör yönelir köye

Seni her gördüğümde içimde bir ateş yanar Nazo
Yaklaşamam yanına utanırım bir çift söz etmeye
Uzaktan seyreylerim cemalini düşler kurarım
Çaresizim çaresiz elimden birşey gelmez Nazo

Uyku girmez gözlerime kalkarım şafak vakti
Çitleri aralar seni seyrederim bahçenizde
Tulumba dan su doldururken kovaya
İç çekerim sevdiğimi söyleyemem boğazım tıkanır Nazo

Ah ah o sırma beliklerin var ya o sırma belikler
Dolasam kollarıma seni bir sarsam sıkı sıkıya
Öylece donup kalsam mahşere denk
İçimdeki yangın ancak o zaman söner Nazo