Nazmiye Şiiri - Selçuk Şeker

Bakışlarıyla beni sevdaya saldı, kalbimi alıp ta ateşe attı.
Aşkımdı o beni yalnız bıraktı, gözümden avucuma gözyaşım aktı.

Sevene gönül bu naz ne diye, o kızın adı da Nazmiye.
Söz geçiremedim ben gönlüme, itirazım var böyle, aşka sevgiye.

Kandırdı beni hiç sevmedi demek ki, onun aşkı bana zaten eziyetti.
Aşkım beni sonunda mutlu etti, bende dert keder bitti gitti.

Ben seni severken, sen bir başkasını sev, istersen beni hiç sevme ama, sen hep sevileceksin.
Dikenin gülü varken, gülü her kez sever, önemli olan dikeni gülsüzken de sevebilmektir.