nasıl nesef alır bundan böyle
o iki odacık bu bedende
yanıyor cigerlerimiz
bugün Egenin incisi İzmir de
alev alev dağ, tepe
açmış kara bağrını,
alıyor birer birer
ne zaman doyacak
bu aç gözlü canavar
bilen var mı
yeryüzünü kapladı
Yıl 2019
Göçüyorlar çoluk çocuk
iyi olacak umudu ile
gece gündüz demeden
düşüyorlar yola
farketmiyor
aydınlanmıştı her yer
görüyorduk, umutluyduk...
ama doyamadı şu insan işte
sığamadı bir türlü şu koca mavi gezegene...
insan ki en mükemmeli canlıların
görüyor, duyuyor, kokluyor, hissediyor,
Yine geldin Ekim'le iliklerimde hissediyorum
Bazen yakan, bazen iç titreten esintilerini.
Yazın sıcaklarına alışmışken tenimiz
Odun ateşi de yok artık, bırakır kendini kombinin ateşine
Beni benden alır
Kömür karası gözlerin Zeynebim,
Çiçek açar her yanım
Bir gül yeter Zeynebim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!