Nazlıydım Şiiri - Vehbiye Yersel

İnce ruhlu birisine rastlamadım,,
Sanki ormanda yaşıyorum sandım,
Ahmaklar kırdı, beni şaşırdım kaldım

Nazlıydım inceydim yattım körlerle
Beni değiştirdiler şaşılaştım
Tarzım değişti unuttum kibarlığı

Tanınmaz hale geldim aptallaştım
Lafzım değişti küfürbaz oldum
Doğduğuma pişman ettiler beni

Otuz sekiz yıldır baktığım kişi
Kadere kısmete hiç inanmıyor
Doğmasaydım bu evlilik,gerçek

Onun düşüncesine göre olmayacak
Mutluluğu başkasıyla paylaşacakmış
Dinle, şimdi ben sana diyorum ki

Yolun çoğunu beraber yürüdük
Geriye kalanı da tek başına yürü
Karşına çıkacaktır elbette güzel biri
Sana benzer kafa dengin bir sürü
Nereye kadar sürecek bu kavga
Canıma yetti bitsin artık savaş

Ardına bakmadan güle oynaya git
Gidemeyeceksen bari dilini yut.
İleri geri konuşma maziyi unut

21.12. 2001