Nazlıma Mektuplar -2 (49)

Hep böyle mi geçecek günlerimiz
Tatlım hep böyle …
Varamadığımız mutlulukların
Hayalini mi kuracağız düşlerimizde
Bir gün evet bir gün…
Ne sen benim
Ne de ben senin olacağım
Bir yabancının kolundayken sen
Ben de öyle kahrolacağım.
Saçlarıma tarak olan ellerini
Başkaları dolduracak öyle mi?
Ben sana yabancı, sen bana yabancı
Oysa, bu kadar yakınken
Böyle el olmak ne acı
Gözlerim akmayan yaşlarla ıslak
Akşamları batan güneşe bakacak
Serin rüzgarlarla sevişirken çimenler
İçime bir ateş dolacak
Ve seni hatırlayacağım.

Akşamları, mahşer gibi dolacak sokaklar
Adam almaz olacak duraklar
Yolcular binecek dolmuşlara
Yeni Mahalle Karşıyaka‟ ya
Gözlerimde nem, sen varsın diye
Ellerim sallanacak dolmuşlara
Ellerim sallanacak uzaklara
Ve,seni hatırlayacağım…!
Mevsimlerle değişecek toprak
Takvimler kopacak yaprak yaprak
Demet demet leylaklar
Akasyalar açacak
Çiftlerle dolacak gezdiğimiz parklar
Her bir mayıs gelişinde,
Seni hatırlayacağım…
Zaman bir su gibi akarken, sonsuzluktan
Bir kadın geçecek yüzünde mutsuzluk,
Bir gölge gibi geçeceksin hayalimden
Çocuk sesleri gelecek okullardan
Perdeler akşamlara kapandığı zaman,
Seni hatırlayacağım…!

(10 Mayıs 1971 Koç Talebe Yurdu-Ankara)