Nazlım.4.! ! Şiiri - Durak Yiğit

Kalbten kalbe yol var yalanmış meğer
Yürüdüm yürüdüm bitiremedim
Bu nasıl kader ki,hep bana uzak
Çok yürüdüm daha bitmiyor NAZLIM

Çok dilek diledim biri tutmadı
Bir ömür çektimde çilem dolmadı
Ne yaptım babana gönlü olmadı?
Çok yalvardım çok olmuyor NAZLIM

Bize bu ayrılık haktan gelmedi
Zalim anan seni bana vermedi
Bu garibin senle murad görmedi
Muradım mahşere kaldı be NAZLIM

Ayrı düştük diye tutma yasımı
Sen ağlama yar sil gözün yaşını
Ben çekerim gayri aşkın yasını
Senin çöllerinde yanayım NAZLIM

Ben senle yatarım hayalde düşte
İster çöllerinde,ister erciyeste
Ayırdılar bizi kavuşmak nerde
Düşünü kurmakta yetiyor NAZLIM

Yüreğim yanıyor içerim kordur
Bu ateşi artık mahşerde söndür
Rüyamda yönünü sen bana döndür
Rüyalarda görmek yetiyor NAZLIM

DURAK aşkın ile mecnun geziyor
Kor attın bağrıma içim yanıyor
Yüreğim ağlıyor kalbim kanıyor
Sevdan ile yanmak yetiyor NAZLIM

Durak YİĞİT
GÖNÜLLERİNŞAİRİ
2011...KOCAELİ

Sevgili dostlarım,her ne kadar şirde sitem ve kahır yazmış olsamda,resimdeki eşim ve ben.NAZLI diye yazdığımsa eşimdir eşim ismi NAZLI hanıma sevgimizi ifade etmek babında nazire yazdım.Mevlam herkese bizim gibi mutluluklar tattırsın diliyorum hepinize...
Aslında şiirdeki tema gerçek bir aşkın teması.Fakat açıkça yazmayı rahatsız oluyormuş bey efendi babası...(YİĞENİM)
saygılarımla