Nazlım Şiiri - Fahri Bulut

NAZLIM
Yar dedim, can dedim, can içre sevdim,
Her emrine uydum, başımı eğdim,
Elimden tutanda, kendime geldim,
Sana gönül koymak, ar geldi nazlım…

Sen yoksan, bağımda açmıyor güller,
Şakıyıp ötmüyor, Şeyda bülbüller,
Beni suçlu bulup, kınıyor eller,
Senden ayrı kalmak, zor geldi nazlım…

Gök mavi gözleri, saklama benden,
Borçlu kaldın gülüm, gelecek günden,
Tüm dünyalı gençler, söz eder senden,
Sensiz koca dünya, dar geldi nazlım…

Karlar kıskanırlar, o beyaz teni,
Gönlüme düşeli, mest ettin beni,
Yaratandan sonra, sevdin yar seni,
Birlikte yaşlanmak, car geldi nazlım…

Ağlaya ağlaya, bağlandı bendim,
Saçlarım tarumar, mecnuna döndüm,
Yaşama küs koydum, köşeme sindim,
Seninle yaşamak, zar geldi nazlım…

Ayrı düştüğümüz, yılları saydım,
Her yıla kalbime, bir çentik oydum,
Aşkınla sarhoşken, öperken aydım,
Senden ayrı kalmak, zül geldi nazlım…

Öksüz bala gibi, yeter ağlatma,
Kapına kul eyle, çirkine satma,
Gözyaşlarım durmaz, gözü dağlatma,
Senden ayrı kalmak, çöl geldi nazlım…

Rızazade, kırma kolu, kanadı,
Sensiz hiç yaşanmaz, çok geç anladı,
Ondandır kapını, her gece çaldı,
Senden ayrı kalmak, öl geldi nazlım…
26.07.2020
Fahri Bulut Rızazade