Nazlıhan Yılmaz Şiirleri - Şair Nazlıhan ...

Bu gece yalnız benim için yak ışıklarını,
Dağıt gecenin esmer teninde ak düşen saçlarını,
Yıldızları kıskandır hadi bir gülüşünle,
Kurşunları uslandır...

Mısraları dizginleyen sevdanla gel,

Neden hala gelmedi,
Yine uykuya mı daldı bu hıyar,
Veya çocuğu sancılı,
Sancıyı yine arabaya dayar..

Oysa söz vermişti,gelecekti saatinde nöbete,

hayallerm vardı benim,
gül kokulu memleketimin esmer gecelerinde;
türküler söyleyecektim
hayallerim vardı benim;
ben gönlümdeki yarin kollarında 65 yaşımda ölecektim.

Yine yalanlar söyle hadi,
Takati kesilmiş cevaplar ver,
Sorgula beni,
Beni yor yine hadi...
Umudunu yitirmiş hayaller ver..

Ey umut yülkü baharlarım,
ışa çevrilen sabahların nedenini sormayın bana,
Ziyana düşen hesapları,
Yarım kalan romanları,
Artık bırakın,sevmeyin beni,
Kırbaca germeyin bu bedeni..

Sen gittin gideli hala ıslak kaldırımlar,
Yorgun hala buğulu camlardan bakan yolcular,
Sokaktaki simitci,köşedeki köfteci,
Yine her sabah güneş doğuyor,
Ve gün akşam olmadan,erkenden terkediyor.

düğümlenir cümlelerin.
sözcüklerin bünyesinde erir o demirden zincirlerin,
erir tüm duyguların,
eritir seni içinden çıkamadıkların..
ruhunu kemiren acının en dişlek duygusuyla;
sızlar kemiklerin,

Düğümlenir cümlelerin,
Sözcüklerin bünyesinde; erir o demirden zincirlerin,
Erir tüm duyguların,
Eritir seni içinden çıkamadıkların..
Ruhunu kemiren acının,en dişlek duygusuyla;
Sızlar kemiklerin,

Hangi iklimin poyrazı yıkar artık çürümüş bedenimi,
Hangi mevsimin tozu yutturur artık susturulmuş kimliğimi,
Hangi şerefsizin izi kurutur artık,
Kusturultmuş benliğimi....
Narin papatya gövdesi değil artık taşıdığım;
Hangi balta keser,bu yılların işkence ettiği bedenimi...

Kırılgan bir an olur anılarım,
Anlayamam,
Alıngan bir yan olur yarınlarım,
Ağlayamam.

kaybederim seni: