Nazlıcan I Şiiri - Mukim İşbilir

Sen ki buraların,nazlı kızıydın
Neden böyle,mahzun oldun nazlıcan
Endamınla, yüreklerde sızıydın
Neden böyle, erken soldun nazlıcan

Oysa,ne güzel de saçların vardı
Salınıp yürürken,rüzgar tarardı
Gözlerin görene, neş’ve salardı
Yazık oldu,erken soldun nazlıcan

Bu nasıl kaderdir? neden gülmedin?
Bir gün olsun,güzel günler görmedin
Bağın mı bozuldu? güller dermedin
Gül gibiydin,erken soldun nazlıcan

Kır çiçeği gibi, narin, zariftin
Eşsiz yüreğinle, çokta naiftin
Güzel sesli, bülbül diye tariftin
Neden böyle,heder oldun nazlıcan

Zamansız mı geldin,sen bu dünyaya
Talihin de yokmuş, murad almaya
Felek izin vermez,dengin bulmaya
Bahtın mı karaydı? soldun nazlıcan

Batsın bu kör talih, batsın yerlere
Seni yazmış,kıymet bilmez ellere
Güzelliğin, destan iken dillere
Neden böyle mahzun, oldun nazlıcan
Bir gonca gül iken, soldun nazlıcan