Unutulmaz sevda bileklerimi kestim.Kanıyor kanımdan ve canımdan senli sevgiler.
Sensiz dolaşan bir kelebeğin gözyaşlarıyla susuzluğumu yaşıyorum.Bir kırlangıcın geçmişinde seni arıyorum.Pencereme konuşundan belli yoksun, sensizliği getirmiş.
İçimdeki çığlıklarını duymak istemiyor gidişler.Kalışların alıştırmaları arasında ödevim sensin. Sen kaybedişin külleri defterim. Sensiz yazılan bütün aşk defterlerimi yakıyorum…Yine sen, yine senden baharlar yazıyorum, içimdeki harlarla.
-Kendimi bulmanın son bulmacasındayım.Kare kare sana çözülüyorum.Bir soruda kalıyorum.Cevabını bilsem de senin vermeni bekliyor bulunmanın cevabı.Bulunmazlığın zamansızlığında göz yaşlarımla çözecek bir soru değilim.
Paslanmış yüreğimin arka yüzünde senin suretinden kalma umutlar yazılı… Seni kader yazmıyor,keder yazıyor.
Kırılmışlığın tuvalinde senin son gözyaşların damlaları kubist özlemlerle işlenmiş.Beni ressam yapıyor acılar.Elimde bir fırça dünyasızlığını çiziyorum. Ellerim kirli, ortasında bir gül, her yaprağına damlalarını işliyorum. Sevgimi ancak böylece anlatabiliyorum.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta