Nazlıcan _Gözyaşı Güzeli

Unutulmaz sevda bileklerimi kestim.Kanıyor kanımdan ve canımdan senli sevgiler.
Sensiz dolaşan bir kelebeğin gözyaşlarıyla susuzluğumu yaşıyorum.Bir kırlangıcın geçmişinde seni arıyorum.Pencereme konuşundan belli yoksun, sensizliği getirmiş.
İçimdeki çığlıklarını duymak istemiyor gidişler.Kalışların alıştırmaları arasında ödevim sensin. Sen kaybedişin külleri defterim. Sensiz yazılan bütün aşk defterlerimi yakıyorum…Yine sen, yine senden baharlar yazıyorum, içimdeki harlarla.
-Kendimi bulmanın son bulmacasındayım.Kare kare sana çözülüyorum.Bir soruda kalıyorum.Cevabını bilsem de senin vermeni bekliyor bulunmanın cevabı.Bulunmazlığın zamansızlığında göz yaşlarımla çözecek bir soru değilim.

Paslanmış yüreğimin arka yüzünde senin suretinden kalma umutlar yazılı… Seni kader yazmıyor,keder yazıyor.
Kırılmışlığın tuvalinde senin son gözyaşların damlaları kubist özlemlerle işlenmiş.Beni ressam yapıyor acılar.Elimde bir fırça dünyasızlığını çiziyorum. Ellerim kirli, ortasında bir gül, her yaprağına damlalarını işliyorum. Sevgimi ancak böylece anlatabiliyorum.
-Uçsuz bucaksız özlemlerdeyim.Özümden sisler hislerimle kardeş oluyor. Belirsizlik ikliminde susuyor aşk.Bu gidişin iklimi yok, bu sende kalışın karakışı kara bahtıma iliklendi. Yamalı bir yüreği hiçbir sevda kumaşı tutmuyor.
-Kimi sevsem sen yanım kanıyor. Öylesi yürüyüşlerin umut izlerinde kendimi bulamıyorum.Kanamalı bir sevda ermişiyim, güzellerin duası da yetmiyor senden başkasını sevmeye.
Tutku gemilerim bir bir battı umduklarımın ummanında.Yalnız benim sevdiğim bir aşk adasındayım. İçli bir sevda yüküm var. Üşüyorum sensiz. Açıkmışım. Bitap düşmüşüm. Ölümle kalımın arasında değilim. Senli bir ölüyüm,kalbimde ölümsüz sevdanı taşıyorum.
-Aşk_sızım…
İşte buna dayanamıyorum.İşte bunu kaldıramıyorum.Açlık, susuzluk, acılar, dünyalık her şey vız geliyor Nazlıcan.

Bu düşsel zehirlenmenin panzehiri sensin. Yadında yanan ömrüme göz yaşların gerek.
-Uzak kalışların nidasını duy.Yüreğimde kopardığın kayaların ahında ezilme yar.Dağımda sürüklenen her taş aşktandır.
-Aşkın kaygılı poyrazlarında susan ben.Üşümüş gelişlerin kışı bitmek üzere.
-Efsanevi kavuşmaların kavuştuklarında seni çalıyorum.
“Acı türküler yakma daha ölmedim
O ses benim duyda gel yine
Uzak yollara bakma elin olmadım
Gönül gelinliğini giy de gel yine

Yüreğimi yaksada hüzün
Ele karşı solmasın yüzün
Yediveren gül gibi doğdun içime
Şimdi bana değer her sözün”

Ansızlığın türküsü dolar içimde.Yanık bir sen çalar kader.Yarın sana sevgili…Aşkın ekseninde dolaşan bendin.Sen aşka uyduydun.
Ay yüzünle dünyamda dolaşıp duruyorsun. Hilaline geldim, helaline geldim.Bu gecesiz yıldızların suçu ne?
Bu karanlık heveslerin suçu ne? Bu tanımsız bekleyiş uçurumunda gel tut ellerimden.Kahve gözlerinde içir şekerli kahveni.
-Hicranımızın kollarında can vermesin aşk. Gül dökülen sevda yolumuza pınarların aksın …Beyaz düşlerin aksın. Benli sen aksın.
-Aşk susamış bize.Gel içir sevdamızı.Kumruların nesli sen gittikten sonra tükendi.Gel kurtar bu kumruluk neslimizi.
-Aşkın ışıltıları arasında gel aşk güneşim ol.Her seher uyandır beni sevme dersine. Ben sende kaldım. Başka okulda okuyamam.
Beni sınıfta bırakarak verdiğin ceza yetti. Ben sensizliğin, kedersizliğini geçtim.
Yeniden yoklama almalısın bütün ilklerini benim dersimde anlattığın o naif yüreğinde.
Çünkü seni sevmede hiç devamsızlığım yoktu. Hep sendeydim, hep senin dersindeyim.
-Duy beni gönül okulumun aşk hocası. Bu okula çok alıştım, bu sen’e çok çalıştım.
-Yeniden okut beni,yeniden öğret bana bu kuğular balesinin can kırılışlarını.
Yüreğimdeki kelimeleri düğümledim pişmanlık defterlerimi yakarak,kül OLDUM SANA.
-Yaşayan tek kaknusum,küllerimden sana doğma günündeyim duy beni! ! !