Nazlıcan Şiiri - Yaşar Cerit

Bizim mahallede varoşlarda,
Eğer bir gün çıkarsan karşıma,
Tozlu,topraklı o yollarda
Gözlerini gözlerime sakın akıtma.
Yaşadığımız ihtiraslı geceleri,
Sevişirken fısıldadığımız tüm heceleri,
Aklıma dahi getirmeden,
Bir kağıt gibi yırtarım dünleri...
Bir cami havlusunda,
Belki de bir tren garında!
Mendil açar da dilenirim.
Artık senden ne aşk isterim,
Ne de sana mutluluk dilerim.
Demek ki seni bulamamışım;
Ben ben diye şu içimde.
Bir zamanlar uğruna ölüme koşardım,
Şimdi koşturacak biri de kalmamış içimde...
Ulaşmadı bir türlü bedenin,
Sanki yabancı gibiydi tenime o tenin.
Alışık olduğum bedenini,
Islak tenime teninin değdiğini
Ya da ben hiç hissedemedim.
Avuturum gönlümü düşlerde avuturum,
Unuturum Nazlı can seni de unuturum.