Nazlıcan 1 Şiiri - Hamit Durmaz

Gönlün gönlüme yol vermiyor
Yakıp yıktınmı bütün köprüleri
Dokunamıyorum ellerine, buz gibi
Yüreğin buz gibi, ısıtamıyorum
Hüzün damlayan gözyaşlarını silemiyorum
Aşamıyorum ördüğün duvarlar.

Oysa ben sana tutkun ölümüne
Oysa ben sana sevdalı
Gözlerimdeki en masum bebeksin oysa
Aldığım her nefes sensin nazlı çiçeğim
Bedenimdeki ruh gibi
Anla beni
Kanımda dolaşan zehir gibi hasretin.

Uzat ellerini bana
Hadi, hadi kır zincirlerini
Sevdasına mahkum olduğum
Yüreğine hapset beni
Sürme gibi çek, kirpiklerine tutunayım
Gözlerine hapset beni
Kilitle parmaklarını parmaklarıma
Avuçlarına hapset beni
Tenin tenime değsin
Dudakların dudaklarıma
Zehir zemberek akıtsın nefesin
Razıyım ölmeye
Ya sev artık, ya mezara hapset beni.