Nazlı Yarim Sen Gel Yetiş Şiiri - Kul Fakir

Gün be gün artıyor ahım, Nazlı yarim sen gel yetiş
Bağı hüsnüm goncalandı, Dil-figarım sen gel yetiş
Hasretinin şiddetinden gözlerim hep kan ağladı
İniler kürre-i derya ol asuman ağladı

Merhamet buyur gedana bende derman kalmadı
Leyi ü nehar arzederim, dil nigarım gel yetiş
Yeri göğü derk etmeyen maksuduna eremez
Kaf u Nun'u fark etmeyen, didarını göremez

Bu bir Beytullah kapısı, binde bir can giremez
Sen hakikat miftahısın, aslan Ali'm gel sen yetiş
İrakipler tan ederler Hakk'ı sevdiğim benim
Dostun sevdası serimde, sarardı nazik tenim

Ne bağıranı ne çağıranı, sana ayandır dost halim
Elim yerde gözüm gökte, bi-mekanım sen gel yetiş
Kul Fakır'ın yari sensin, türlü cöferler dürrüsün
Dergahından ayrı kılma, arttı zarım gel sen yetiş