Nazlı Yarim Bilmesin Şiiri - Ertuğrul Bo ...

Aşk garanti değildir. AMA...
Beklenmeyen bir anda gelir.
Bir sabah uyanırsın
bir çift güzel göze takılır yüreğin.
Seni hayata bağlayan
tatlı sözler dökülür dilinden.
Küstüğünü sandığın hayat
sana en değerli hediyesini sunmuştur.
Sen böyle düşünüp,
böyle görürken yasadıklarını
sevgiyle aşkla bakan yar,
ufacık bir yanlışında kırar döker seni.
Anlam veremezsin yaşadıklarına
üzülür, incinir, kırılırsın.
Ama olsun ses etmeyin ona,
söylemeyin üzüldüğümü olur mu?
Söylemeyin kırıldığımı nazlı yarim bilmesin...

Rehin bırakırsın yüreğini hele bir gülsün
çocuklar gibi güle oynaya, seke seke gezersin
yüzünün her bir kıvrımın da.
Seni unuttuğunu sandığın hayat
açar birden kollarını
uzun zamandır yaşamadığın duygular
şefkatle kucaklar yeniden seni.
İçin kıpır kıpır olur, özlersin yerinde duramazsın.
Uçsuz bucaksız denizin kokusu gibi,
buram buram tüter burnun da.
Bir kez daha görmek için ölürsün icabın da.
Sen bu duygular içinde koşup dururken,
o aşk ile bakar sana.
Bilirsin, sen kadar sever seni
ama bir laf eder heveslerin sonbahar gibi
dökülür avuçlarına.
Olsun, ben ölsem bile
söylemeyin üzüldüğümü olur mu?
Söylemeyin kırıldığımı nazlı yarim bilmesin.

Aşka aşık, aşka uzanan iki kalp olmak istersin,
kalp atışların iki kişiliktir artık
el ele tutuşur bırakmak istemezsin.
Ellerin terler heyecandan hücrelerin damla damla
avuçlarının içinden akar gider.
Mutluluktan kıpır kıpır yerin de duramazsın,
sevmişsin hiç olmadığı kadar bakışlarıyla, tavırlarıyla
ekseninde döndürür durur.
Uzaklaşamazsın ondan
santim santim karışırsın girdabına.
Aşk dolu sözler dökülürken sevdiğinin yüreğin den,
Anlamazsın... Birden çeker ellerini ellerin den,
bir peçete gibi buruşturup atar
severken sevgini avuçların dan.
Ama olsun, dayanırım ben
söylemeyin üzüldüğümü olur mu?
Söylemeyin kırıldığımı nazlı yarim bilmesin.

Göğüs kafesin bir serçeyi hapsetmiş gibi,
çırpınır durur varlığın da.
Yalnızlığın çaresizliğine mahkumken yüreğin,
bırak görmeyi düşünürken bile
engel olamaz kendine.
Gümbür gümbür atar durur onunla.
Daramı düştün çal kapısını
açar o sana kollarını dersin.
Yüzünün her bir hattını gözlerinle sever süzersin
ezber yapar kazırsın resmen tüm güzelliğini zihnine.
Aşk dolu, sevgi dolu cümleler kurarsın koşarsın yanına.
Sen onunla hayata döndüğünü sanırken
bir kelimeni seçer alır içinden, incinir gücenir sana.
Kıyamam ben ona, söylemeyin üzüldüğümü olur mu?
Söylemeyin kırıldığımı;
O benim nazlı yarim öldüğümü bilmesin.

"EbolteN"