Saçlarıma ağlar düştü
Neredesin nazlı yarim
Bel büküldü ömür geçti
Neredesin nazlı yarim
Gözlerime duman çöktü
Hasretin boynumu büktü
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Şah İsmail hal kalmadı
Tutunacak dal kalmadı
Kovanımda bal kalmadı
Neredesin nazlı yarim
Deyişler hoş olmuş.
Kavuşmanız dileğiyle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta