Nazlı Yar Bana Bakar Şiiri - Veli Celal ...

Karşıdaki tepede.
Nazlı yar bana bakar.
Sevişelim sen gelde.
Nazlı yar bana bakar.

Yar ile küslük olmaz aramızda.
Kötü söz olmaz ağzımızda.
Gel kaçalım, bu yazda.
Nazlı yar, bana bakar.

Oturmuş taş başına.
Kibrik olsam başına.
Uğrasın sevda kışına.
Nazlı yar, bana bakar.

Sarp kayalar arasında.
Belikler arkasında.
Tamda sevmek sırasında.
Nazlı yar, bana bakar.

Başını çevirerek.
Gün batıya dönerek.
Elini gölge ederek.
Nazlı yar, bana bakar.

Mor taşın üstünde.
Yare olsam gölgede.
Görüşelim sen gelde.
Nazlı yar, bana bakar.

Üstünde entarisi.
Ne hoş olur gecesi.
Koynuma da giresi.
Nazlı yar, bana bakar

Yama yapar entariye.
Koymam seni geriye.
Gel beriye beriye.
Nazlı yar, bana bakar.

Yarim sen çobanmısın.
Güneşmisin aymısın.
Sedeften bir yaymısın.
Nazlı yar, bana bakar.

Davarların ormanda.
Elma var koynunda.
Sevişelim soyunda.
Nazlı yar, bana bakar.

Bende çoban olayım.
Seni nerde bulayım.
Boynuna sarılayım.
Nazlı yar, bana bakar.

VELİ CELAL, aşık olurmuş.
Elif’ini de bulurmuş.
İşte gördüm, taş başına oturmuş.
Nazlı yar, bana bakar.

02 Şubat 1956
(Sarıveliler)