Nazlı Yâr Şiiri - Mehmet Postallı

Verdiğin ikrarda dur;
Gidip cayma nazlı yâr.
Gönlümü eyle mamur.
Yürek oyma nazlı yâr

Yürek var, yürek yakar
Kötü laf gönül yıkar
Dost dosta arka çıkar
Elem duyma nazlı yâr

Yaramı sevgiyle sar
Sana ihtiyacım var
Beni bırakma naçar
Bana kıyma nazlı yâr

Gülşen üşür, gül üşür
Gül solar, bülbül üşür
Sinsi düşman gülüşür
Ele uyma nazlı yâr

Yokuş eyleme düzü
Gece etme gündüzü
Söylenmeyecek sözü;
Açıp yayma nazlı yâr

Unutup gitme dünü
Yele verme ürünü
Ayrı kaldığın günü
Ömür sayma nazlı yâr

El, el için değersiz
Konuşur yerli yersiz
Sakın, beni habersiz,
Sensiz koyma nazlı yâr.