kalabalık içinde yalnızlığımı hissediyorum.alıp bambaşka diyarlara sürklüyor beni.
ÇARESİZİM,
ona karşı koyamıyorum.o kanatıyor ben kapatmaya çalışıyorum..
sessizliğime ağlıyorum.ne duyan var ne bilen..
kendimle savaşıyorum.bir başımayım.
durup önce kalbimi dinliyorum.yalnızlığımı yüzüme vurur gibi kalabalık içinde suskunluğumu anlatıyor
gözlerindeki parıltı olmayı isterdim
gülüşünle etrafını aydınlattığın,bir damla yaşla hayata küstürdüğün..
kalbinin en derin köşesinden hükmetmeyi isterdim sana
kötülükleri atıp iyiliklerle hayatı renklendirmek için..
en mutlu günün olmak isterdim
hiç unutulmamak için..
gözlerindi hayata bağlayan
gülüşün,yaşama sebebim oldu
bambaşka diyarlara alıp götürdü beni
zaman nasıl geçti anlamadım
bir vardın,bir yok oldun..
bazen bir bakış bağlar birine..
bazen sadece bir umut yeter beklemeye
bazense umutlar tükenir sebep olur ayrılığa;
bazen tek bir kelime yeter içinden geçenleri anlatmaya
bazense onlarca kelimeyi bir araya getirsen de çaresizliğini anlatmaya yetmez
bazen bir gülüş yeter canını vermeye
hayata dönmek istersin,
uyandığında gülümseyerek günaydın demek istersin herşeye
ama olmaz
unutmaya çalıştığın her sabah sen uyanmadan önc gizlice sevgisini aşılar kalbine
nefes almak istersin
anlamlı olnalardan
yine sensizim Ankarada
güneş sensiz doğuyor,snsizliğe uyanıyorum her sabah
güneş acı acı gülümsüyor sensizliğin içime işlemesini sağlayarak
ismini söylüyorum usulca
rüyalarımda buluyorum seni
doya doya bakıyorum,karşılaştığımızda bakmaya korktuğum gözlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!