Bir gece vakti dolunay da, zirvelerde çiçek açtı sessizce, nazlı kardelen,
Ürkek/utangaç ak yüzü, gün ışığı görmeden, açmayı beklemiş yıllarca,
Bembeyaz zarif başını sessizce uzattı çekinerek, bin bir nazla dünyaya,
Merhaba diye usulcacık fısıldadı, buğulu/büyülü eşsiz gülüşüyle, etrafa,
Kış, ağır mı ağır geçerdi, bu uzak/unutulmuş diyarda, kış kara mı kara;
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta