*Nazlı İstanbul* Şiiri - Yasin Avcı

Ey, nazlı Şehir!
Kaç yüzyıl dayandın ecdadıma, vermedin güzelliğinden bir damla
Âşıktı Hz. Eyüp sana, âşıktı Sultan Fatih iki güzel yakana
Gelmedik biz meşhur Bizans oyununa
Tophanede su olduk aktık billur Haliç'e
Kırdık boğazına gerilen kahpe zincirlerini
Seni, yabancı ellere bırakır mıydık ey sevgili?

Ey, güzel İstanbul!
Seni yendim diyemeyeceğim kadar
Çok seviyorum
Sırtımı Haydarpaşa'ya verip bağırıyorum en sıra dışı hayalimde
İyi ki varsın İstanbul!

Ey, ulu Şehir!
Toprağa âşık bir çiftçi gibi yüzümü sürüyorum sana
Muhtacım anlasana
Taşın altından değil kandırmışlar herkesi
Sende aç da kalınır çalışılmazsa
Razıyım
Sana mecburum korkma

Ey, koca Şehir!
Üstünde yetmiş iki renk
Ayırt etmezsin
Herkesi kucaklarsın da beni mi yersin?
Bilirim beni de seversin bir dedenin ilk torunu gibi
Nazlanırsın ama
Gülersin sonunda bana da

Ey, serin Şehir!
Kar yağınca üstüne çekilmez ayazın
Yedi tependen esen rüzgârların üşütür seni
Titretmez içimdeki ateşli sevgini
Taksim soğuktur şimdi Beşiktaş'a da inilmez
En iyisi duygu penceremden seyretmek
Beyaz gelinliğini

Ey, hasret Şehri!
Özlüyorum Çamlıca'nın manzarasını
İzlerken boğazın o narin köprüsünü
Yoğun trafiğine gömülüyorum
Kayan ışıklarında kaybolduğum gibi
Altından geçen gemiler kimlerin oyuncağı
Sılada unutmuş gibiler yelkenlerini
Bir yanına sinmiş binlerce sinirli yüz
Öbür yanın sihirli...