Nazlı gülüm,
sen hep uzağa bakan,
bir rüzgar gibi kayıp giden,
dalı kırık, tomurcukların.
Bir yanın hep bahar,
bir yanınsa hazan.
Ne açarsın tam,
ne solarsın zamanla.
Köklerin mi susuz,
yoksa kalbin mi kırık?
Sessizce boynunu bükersin,
ama anlatmazsın hiç.
Nazlı gülüm,
yine de sana koşar bu yürek,
dikenlerin batsın, ne çıkar,
açsan yeter bana bir an.
Mahmut Kasapoğlu
Kayıt Tarihi : 5.1.2025 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!