Beni hayata küstürdüler,ruhsuzlar ruhumu bölüştüler...
Akbaba gibi bedenime üşüştüler,nazlı gülüm seni tanıyıncaya dek...
Umut tarlamı çürüttüler,ben ağlarken hep gülüştüler...
Acımı paylaşırken benle küsüştüler,nazlı gülüm seni tanıyıncaya dek..
Güneş yok hayat hep sindan oldu bana,kalbim hep kanardı yüreğim yana yana,gülerdim ama gözyaşlarım içime aka aka,nazlı gülüm seni tanıyıncaya dek....sebepsiz nefes alır dünyaya boş gözlerle bakardım,ağlayan küçük bir çocuğun göz yaşı gibi hiç durmadan akardım,hayata nemli gözlerle bakardım,nazlı gülümü tanıyıncaya dek...
Kayıt Tarihi : 26.6.2012 01:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!