Bir insanın en yakını anne ile babası,
Evlatlar nazlı cicek evin tatli meyvesi
Oyalanırsın,geçer ömrünün bir yarısı,
Engebeler aşılır,düze çıktın sanırsın.
Acı çeker,çileler,dertlerle yoğrulursun
Yıllar geçer,huzur bulurum sanırsın,
Huzur serap olur yağında kavrulursun,
Bir, bir uçar yuvadan sonda yalnız kalırsın.
28.6.1999
Vehbiye Yersel
Vehbiye YerselKayıt Tarihi : 24.10.2012 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vehbiye Yersel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/24/nazli-cicekler-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!